چندی پیش اینتل برای رقابت با پردازنده های Ryzen شرکت AMD پردازنده های سری Core i9 را روانه بازار کرد تا در زمینه گیمینگ نیز حرفی برای گفتن داشته باشد. طبق ادعای این شرکت، Core i9 بهترین پردازنده گیمینگ دنیاست. اما اینتل اشتباه می کند؛ Core i9 سریعترین پردازنده گیمینگیست که در جهان وجود دارد. با آراد موبایل برای بررسی عمیق تر این پردازنده همراه باشید.همانطور که گفته شد، طبق ادعای اینتل، پردازنده Core i9 بهترین پردازنده گیمینگ است اما پس از بررسی آن متوجه شدیم که اینتل دروغ گفته است. بدون شک می توانیم بگوییم که این پردازنده سریعترین پردازنده موجود در دنیای کامپیوترهای دسکتاپ است. حتی به جرات می توان گفت که با حفظ رتبه، سریعترین پردازنده گیمینگ نیز هست.پردازنده Core i9 با لیتوگرافی ۱۴ نانومتری توسعه یافته است و با فرکانس ۵ گیگاهرتز فعالیت می کند. تقریبا در تمامی موقعیت ها فرکانس بر روی ۵ گیگاهرتز قرار داد و همین موضوع آن را در تمامی فهرست ها در صدر جدول قرار داده است. موضوع شوکه کننده این نیست که این پردازنده سریع است؛ بلکه چیزی که ما را شوکه کرد این موضوست که اینتل چگونه و با چه ترفند ساده ای به این موضوع دست یافته است.اینتل در آخرین نهمین نسل از پردازنده های خود به ارائه ۳ مدل پردازنده بسنده کرده است که شامل پردازنده های Core i5، Core i7 و Core i9 می شود، تصمیم گرفته تا از ۶ و ۸ هسته پردازشی استفاده کند. این پردازنده ها با فرکانس کاری ۳٫۷ و ۳٫۶ فعالیت می کنند که در حالت Turbo Boost به ۴٫۶ و ۵ گیگاهرتز افزایش پیدا می کنند. مقدار حافظه Cache که در این مدل ها قرار داده شده به ترتیب برابر با ۹، ۱۲ و ۱۶ مگابایت است که بسیار مناسب و در عین حال بالارده به نظر می رسد.غول نیمه هادی جهان در نسل هشتم بر روی سرعت و قدرت بیشتر تمرکز کرده که به راحتی قابل مشاهده است. در نسل های پیشین مانند نسل هفتم، تمرکز بر روی افزایش قدرت گرافیکی بود و در نتیجه آن تمامی هسته های گرافیکی به روز شدند. اما در نسل نهم هیچ چیز تغییر نکرده! هسته های پردازشی و هسته گرافیکی همه و همه درست مانند نسل هشتم هستند و تنها کمی بهینه تر شده اند تا عملکرد آن افزایش پیدا کند.هسته های بیشتردر این نسل یک تغییر اساسی ایجاد شده و آن اضافه کردن هسته های پردازشی بیشتر است. مشخص است که اینتل پس از موفقیت پردازنده های ۸ هسته ای Ryzen تصمیم گرفته تا خود نیز وارد این بازی شود. در این مقاله بهترین پردازنده این سری یعنی Core i9-9900K را مورد بررسی قرار داده ایم که از ۸ هسته پردازشی به همراه فناوری Hyper-Threading برخوردار است.در تصویر زیر به طور مستقیم خود چیپ را مشاهده نمی کنید بلکه بر روی آن یک پخش کننده گرما که از جنس فلز است کشیده شده است تا از وارد شدن مستقیم گرما جلوگیری شود.چیپست جدید Z390اینتل در پردازنده Core i9 خود از چیپست جدید Z390 استفاده کرده است. وظیفه این چیپست پشتیانی از USB 3.1 نسل دوم را اضافه می کند که سرعت آن را تا ۱۰ گیگابیت بر ثانیه افزایش می دهد. دیگر قابلیت هایی که این چیپست به ارمغان می آورد می توان به بهبود های شبکه بی سیم اشاره کرد که آنچنان اطلاعاتی برای یک کاربر عادی ندارد.پشتیبانی از مادربورد های نسل قبل تر نیز یک خبر بسیار خوب برای علاقه مندان به پردازنده است. طبق گفته اینتل بوردهایی Z370 پشتیبانی کامل از پردازنده های نسل نهم را به عمل می آورند. اینتل در سال های پیشین مورد انتقادهای فراوانی درمورد نیازمندی پردازنده های جدیدش به مادربورد جدید، قرار گرفت. به احتمال زیاد همین موضوع باعث شده تا اینتل از موضع خود کناره گیری کند و برای بدست آوردن دل هوادارانش پردازنده های نسل نهم را با مادر بورد های نسل پیشین بطور کامل سازگار کرده است.سیستم بررسی شدهدر این بررسی ما از پردازنده مهندسی شده Core i9-9900K استفاده کرده ایم که در کنار این سیستم یک سیستم نمونه با پردازنده Core i7-8700K و یک سیستم دیگر با پردازنده Ryzen 7 2700X شرکت AMD قرار داده ایم. ما Core i9-9900K اینتل را بر روی مادربورد Maximus XI Hero Z390 ساخت شرکت ایسوز قرار دادیم. Core i7-8700K را نیز بر روی مادربورد گیمینگ Aorus Gaming 7 Z370 ساخت شرکت گیگابایت و Ryzen 7 2700X را نیز بر روی مادربورد X470 Gaming M7 AC ساخت شرکت MSI نصب کردیم.در هر سه سیستم از دو رم Geil Flare X DDR4/3200 DIMMs با ظرفیت ۸ گیگابایت که به صورت Dual Channel متصل شدند، استفاده کردیم. در زمینه حافظه نیز به هر سه دستگاه هارد خشک HyperX Savage MLC SATA با ظرفیت ۲۵۰ گیگابایت و ساخته شرکت Kingstn قرار دادیم.ما برای سیستم های یاد شده گرافیک GeForce GTX 1080 نسخه Founders Edition را به مادربورد متصل کردیم؛ آخرین درایورهای عمومی را نصب کرده و تنظیمات یکسانی نیز برای هر سه برگزیدیم.در زمینه خنک کنندگی نیز ابتدا سعی کردیم از خنک کننده ی Wraith Spire Prism شرکت AMD برای پردزنده Ryzen 7 2700X و خنک کننده BXTS15A برای دو پردازنده دیگر استفاده کنیم. اما متوجه شدیم که خنک کننده یاد شده اینتل توانایی خنک کردن Core i9-9900K را ندارد. از همین رو تصمیم گرفتیم تا هر سه سیستم را به خنک کننده H80i V2 AIO CLC شرکت Corsair مجهز کنیم. هر سه فن بر روی ۱۰۰% تنظیم شدند. گفتنی است که پنل کناری کیس ها را نیز جدا کردیم تا باد خنکی که از گرافیک خارج می شد، موجب ورود باد خنک تر به پردازنده نشود.سیستم عاملی نیز که بر روی این سیستم ها نصب کردیم، Windows 10 Home نسخه ۱۸۰۳ بود که آخرین نسخه درایور بایوس و چیپست ها نیز بر روی آنها نصب شده بود.MCE فعال باشد یا نه؟طی ۵ سال گذشته، اینتل قابلیتی با عنوان MCE توسعه داد که مخفف واژه Multi-Core Enhancement یا ارتقا قابلیت چند هسته ای است. این تکنولوژی به تولید کنندگان مادربورد را قدرت را می داد تا حداکثر توان پردازنده در حالت Turbo Boost را افزایش دهند. در حقیقت ای عمل همان آورکلاک کردن پردازنده است اما در واقعیت اینطور نیست؛ چرا که گارانتی دستگاهتان را باطل نمی کند.چونکه MCE یکی از قابلیت هاییست که هر کاربری که از Core i9 استفاده می کند، آن را سریعا فعال می کند، نمی دانستیم که آن را در این تست فعال کنیم یا نه! در نهایت تصمیم به آن شد تا این قابلیت غیر فعال گردد؛ اما تست هایی نیز با روشن کردن آن و یا گذاشتن آن در حالت Auto انجام خواهیم داد. چرا که تنها در این حالت است که حس می کنیم یک بررسی عادلانه انجام داده ایم.برای مثال در مادربورد Maximus XI Hero که سیستم خنک کننده Corsair H80i V2 روی آن سوار شده است، با قرار دادن MCE در حالت Auto توانستیم در تست انکودینگ H.265 تمامی هسته ها را به ۴٫۷ گیگاهرتز برسانیم و با تغییر حالت آن به On، تمامی هسته ها را به ۵ گیگاهرتز رساندیم. این موردی است که به راحتی نتوانستیم از کنارش عبور کنیم.تست مدل سازی سه بعدی پردازنده Core i9-9900Kخب بیایید تست هایمان را با آنالیز کارایی مدل سازی سه بعدی با استفاده از نرم افزار Cinebench R15 شروع کنیم که بر اساس موتور Maxon’s Cinema4D تست ها را انجام می دهد که یک نرم افزار سه بعدی در دنیای واقعی نیز هست.اکثر تست هایمان را با سیستم عامل تازه و به اصطلاح Fresh انجام دادیم تا نرم افزارهای شخص سوم کارایی آن را پایین نیاورند.همانند دیگر برنامه های رندر سه بعدی، این تست ما هم رابطه ی مستقیمی با تعداد هسته های پردازنده دارد. ما هم مثل شما هیجان زده هستیم تا ببینیم کلاس بیشتر پردازنده Core i9 چه تاثیری در عملکرد آن در برابر دیگر رقبا دارد.مطمئنا Core i9-9900K نمی تواند با پردازنده های ۱۸ هسته ای و یا ۳۲ هسته ای رقابت کند اما ترکیب ۸ هسته با فرکانس کاری بالا آن را در رقابت با پردازنده ۱۰ هسته ای Core i9-7900X و Core i7-6950X قرار می دهد.در تست Cinebench R15 پردازنده Core i9-9900K به راحتی پردازنده های ۱۰ هسته ای را در تست چند رشته ای، کنار زده است. همچنین قابلیت MCE نیز در این تست روشن است که آن را به راحتی بالاتر از پردازنده های رایج قرار داده است.عملکرد چند رشته ای همه چیز نیست؛ چرا که در برخی مواقع عملکرد تک هسته ای بسیار مهم تر از آن است. برای دانستن این موضوع برنامه Cinebench را برای سنجش عملکرد تک رشته ای اجرا کردیم.همانند تست قبل، در Core i9-9900K یک بار MCE را روشن و یکبار خاموش کردیم تا تفاوت آن مشخص شود.البته خاموش یا روشن بود MCE آنچنان تفاوتی ایجاد نمی کند چرا که در عملکرد تک رشته ای، پردازنده Core i9-9900K در هر دو حالت در کلاک ۵ گیگاهرتز کار می کند که در نتیجه آن مشاهده می کنید که Core i9-9900K به راحتی تمامی پردازنده های رایج بازار از جمله پردازنده های پرقدرت کلاس Workhorse را مقلوب خود کرده است.تست بعدی تست Corona Renderer که این تست مربوط به رندر کردن عکس است. ممکن است برایتان سوال شود که مگر این تست چقدر به پردازنده فشار می آورد. باید بگوییم که این تست شیوه اجرای الگوریتم رندر کردن این پردازنده را نشان می دهد.در این تست ما یکبار حالت MCE را خاموش، یکبار در حالت Auto و یکبار بصورت دستی روشن قرار دادیم. این بدین معنی هست که بالاترین سرعت پردازنده در حالت Turbo Boost به ترتیب ۴٫۳ گیگاهرتز، ۴٫۷ گیگاهرتز و ۵ گیگاهرتز است.در تست Corona، که تمامی هسته های پردازنده را استفاده می کند، می بینیم که هر ۱۶ ترد بر روی کلاک ۵ گیگاهرتز کار می کنند.تست بعدی تست V-ray است. این تست درگیری بیشتری با هسته ها دارد و تعداد هسته ها نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.بطور کلی تعداد هسته های بیشتر و فرکانس بیشتر، پردازنده را در سطح بالاتری قرار می دهد. همچنین تست V-ray علاقه بیشتری به الگوریتم اینتل دارد تا AMD. همانطور که مشاهده می کنید پردازنده Core i7-8700K پشت سر Ryzen 7 2700X قرار گرفت در حالی که i9-9900K با اقتدار در صدر جدول قرار دارد.تست بعدی ما بر پایه برنامه متن باز Blender است که در میان سازنده های فیلم مستقل، طرفداران زیادی دارد. مانند دیگر تست ها،قابلیت MCE پردازنده Core i9 را در سه حالت مختلف یعنی خاموش، خودکار و روشن قرار دادیم. همانطور که مشاهده می کنید Core i9 برتری قابل توجهی نسبت به Ryzen 7 2700X دارد. البته این موضوع تا زمانی که MCE به صورت دستی روشن نباشد اتفاق نخواهد افتاد.آخرین تست بخش سه بعدی ما، تست POV-Ray است. این تست در واقع تست ردیابی اشعه نور است که ریشه های آن در کامپیوتر Commodore Amiga قرار دارد. در تست چند رشته ای، حقیقتا با یک مسابقه بین ۸ هسته ۴٫۳ گیگاهرتز و ۸ هسته ۴ گیگاهرتز هستیم که Core i9 حدود ۱۰ درصد بهتر رقبای خود عمل می کند.Core i9 زمانی از رقیب خود یعنی Ryzen 7 2700X بسیار جلو می افتد که فشار کمتری به آن می آید. در POV-Ray پردازنده Core i9 حدود ۲۵ درصد بهتر از Ryzen 7 2700X عمل می کند که این مهم به لطف هسته های قدرتمند تر آن به سرانجام می نشیند. درواقع پردازنده قدیمی تر Core i7-8700K هم از Ryzen 7 در تست تک رشته ای جلو می زند.این بود قسمت اول بررسی تخصصی پردازنده Core i9. در زوهای آتی با قسمت دیگری از این بررسی در خدمت شما خواهیم بود. خواهشمندیم نظرات خود درباره این بررسی را با ما در میان بگذارید